Dom

Mieszkanie jakby wiedziało. Wszystko zaczęło się psuć. W łazience pękła rura, w piekarniku zrobiło się zwarcie i wysadziło korki, oderwał się kawałek okleiny od szafy zrobionej na wymiar. Ściany brudziły się jakby bardziej, urywały rolety. Po kątach coraz częściej biegały kurzowe koty. Te prawdziwe przyglądały im się z niedowierzaniem. I nic już się nie mieściło - rzeczy pączkowały. Obrazki pochowane do pudeł wypełzały, kwiaty zbrązowiały. Budziłam się w nocy, bo było duszno, parno. Otaczały mnie cienie tych rozmnożonych rzeczy, wybrzuszonej szafy, upadłej rolety.

I przyszedł ten dzień, a później kolejne dni, kiedy próbowaliśmy to zebrać, uporządkować, zapakować i wywieźć do tego pięknego, jeszcze surowego domu, o którym stare mieszkanie śniło i w które próbowało się przepoczwarzyć. Pakowaliśmy, wyrzucaliśmy, ale jakby nic nie ubywało. Przewieźliśmy i ułożyliśmy na jasnych podłogach. A potem przyszli Panowie Fachowcy - od mebli, prądu, schodów. Na razie to tak trwa. Zamieszkali z nami, a jak już się wyprowadzą, pokażę Wam DOM.